Niks, niks en nog minder: de outback!
Door: Heidi
Blijf op de hoogte en volg Heidi
01 Augustus 2011 | Australië, Alice Springs
Lieve allemaal,
Ik hoop dat jullie allemaal een lekkere vakantie hebben (gehad). Ik in ieder geval wel! Net toen ik dacht dat het allemaal niet meer beter kon, gebeurde het toch. De afgelopen week is absoluut een hoogtepunt geweest!
Eigenlijk zou ik maar een paar daagjes in Adelaide doorbrengen. Maar ik had mijn vlucht met Tiger Airways geboekt en zoals jullie misschien wel op het nieuws hebben gehoord, hebben zij een vliegverbod gekregen. Dat betekende dat mijn vlucht geannuleerd was! Zodra ik het nieuws hoorde heb ik een nieuwe vlucht geboekt, dit keer veilig met Jetstar. Dat betekende wel dat ik vijf dagen in Adelaide moest doorbrengen. Gelukkig kon ik in de logeerkamer van Xander slapen, die jongen die ik met kerst in Adelaide had leren kennen. Hij was zelf niet thuis, maar hij heeft hele aardige huisgenoten met wie ik een gezellige tijd heb gehad. Zo hebben we samen de kerstboom opgetuigd voor Kerst in Juli, iets wat hier in Australië op veel plekken wordt gevierd. Het is immers nu pas winter.
Ook ben ik een dagje naar de Barossa Valley geweest. Dat is de wijnregio van Zuid-Australië. Ik was helaas niet helemaal in de stemming voor wijn om kwart voor elf ’s ochtends, omdat het optuigen van de kerstboom een beetje uit de hand was gelopen en ik me daar nog een beetje misselijk door voelde. Maar gedurende de dag voelde ik me steeds beter en ging ik de verschillende wijnen steeds meer waarderen. Vooral de port was echt lekker! We hebben ook een 100 jaar oude port gezien. Een fles ter grootte van een blikje cola kost zo’n 650 euro. Sorry pap, maar helaas geen souvenir uit die wijnmakerij!
Op mijn laatste dag in Adelaide heb ik een gratis fiets gehuurd en ben ik lekker de stad gaan verkennen. Ik ben meteen even langs de Haigh’s chocoladefabriek gefietst voor een rondleiding. Het was maar goed dat ik op de fiets was, want toen kon ik meteen al die gratis (erg erg lekkere) chocola er weer afwerken.
De volgende ochtend was het eindelijk zo ver. Ik had hier al zo lang naar uitgekeken! Ik ging een zeven daagse trip van Adelaide naar Alice Springs maken met het tourbedrijf Groovy Grape. Dat betekent dwars door de outback heen, via Uluru (die beroemde grote rode rots, die veel mensen ook kennen als Ayers Rock). Maar voordat we daar waren gingen we eerst een paar dagen door de Flinders Range touren. Dat is gelijk al flink de outback in. En meteen viel het me op dat de outback totaal niet is wat ik me daar bij had voorgesteld. Dat heeft ook te maken met het feit dat het vorig jaar zo ontzettend veel heeft geregend, waardoor alles heel erg groen is geworden. Ter vergelijking: in Kings Canyon is er in 2009 zo’n 116 mm gevallen, in 2010 zo’n 819 mm. De regen heeft er ook voor gezorgd dat de dieren als een gek zijn gaan paren. Er is zoveel te eten dat veel dieren geen winterslaap nemen dit jaar, maar gewoon een tweede keer paren. En dat heeft er ook voor gezorgd dat er een ware muizenplaag is in de outback. Op onze camping waar we de tweede nacht verbleven, krioelde het er echt van. Ik heb wel honderden muizen gezien! We moesten in swags buiten slapen, op de grond. En dat zag ik dus echt niet zitten. Het idee dat de muizen over je heen zouden lopen, zelfs bij je in de slaapzak konden kruipen, daar kreeg ik het toch wel even benauwd van! Daarom heb ik besloten om die nacht maar even veilig in de bus te slapen.
Ondanks dat de outback erg groen was, was het wel ontzettend indrukwekkend. Het contrast van het groen met het bizar rode zand is erg gaaf. Wat ook bijzonder was, is dat je in de outback vaak honderden kilometers moet rijden voor je weer in een soort van dorpje komt of in ieder geval een benzinestation tegenkomt. Het is een grote uitgestrekte vlakte en er is gewoon echt helemaal niets. Er zijn mensen die dat saai vinden (“er is niks te zien hier!”), maar ik heb er met volle teugen van genoten. Ik kon echt urenlang voor me uit staren in de bus en constant foto’s nemen van het uitzicht, terwijl er toch echt vooral niks was. Wel hebben we veel dieren gezien: emus, kangaroes, adelaren, wilde kamelen, wilde paarden.. Echt gaaf!
Vervolgens zijn we in Coober Pedy gestopt, de opaalhoofdstad van de wereld. We kregen een rondleiding door de opaalmijnen en ook hebben we zelf nog geprobeerd wat opaal te vinden. Ik was supertrots dat ik een stuk had gevonden! Toen ik het liet taxeren bleek het alleen teveel foutlijnen te bevatten om waardevol te zijn, maar het is wel een erg leuk souvenir. Die nacht hebben we net zoals de rest van de inwoners geslapen: onder de grond. In Coober Pedy kan het ’s zomers zo boven de 50 graden zijn, terwijl het ’s winters maar een paar graden is. Daarom wonen de mensen onder de grond. De kamers zijn zonder verwarming of airco altijd iets boven de 20 graden, met maar zo’n twee graden schommeling. Heel bizar!
Daarna was het echt tijd voor Uluru. Wat waren wij trots toen we in de verte Uluru zagen opduiken! Alleen bleek dat we niet goed hadden opgelet. Het was namelijk Mt Connor. Dat is een rots die net zo groot is als Uluru, alleen heef ‘ie een andere vorm en is ‘ie minder rood. Oops! Gelukkig hebben we daarna wel echt Uluru gezien. Die nacht hebben we met onze swags op een uitkijkpunt geslapen, zodat we de meest fantastische sterrenhemel ooit konden zien. Ik heb veel sterrenlichamen kunnen ontdekken en ook de melkweg was duidelijk te zien. Heel bijzonder! Maar wat toch wel het meest spectaculaire was waren de vallende sterren. Ik heb die nacht minstens veertig vallende sterren gezien. Je snapt wel dat ik mijn ogen niet meer dicht wilde doen!
Toen ik toch in slaap was gevallen en ik een paar uurtjes later weer wakker werd, stond me alweer de volgende verrassing te wachten. Vanaf het uitkijkpunt hadden we een geweldig uitzicht op de zonsopgang over Uluru. Zo indrukwekkend! En het was fantastisch dat ik gewoon in mijn slaapzak kon blijven liggen, met een bordje cornflakes in mijn hand. Beter kan je dag niet beginnen!
En de dag bleef maar beter worden. Die middag hebben de wandeling rondom Uluru gewandeld, wat zo’n 10 km is. Van veraf lijkt Uluru een hele grote effen rots, maar van dichtbij blijkt dat er heel erg veel kleinere rotsen naast liggen, er veel inhammen en windtunnels zijn en nog veel meer dat het een oneffen geheel maakt. Maar dat maakte het alleen maar mooier!
’s Avonds hebben we de zonsondergang gekeken, met een glaasje port in onze hand. En als ik nog niet diep onder de indruk was van Uluru dan was ik het nu wel. Tijdens de zonsondergang veranderen de kleuren namelijk in rap tempo. De rots wordt eerst veel roder dan overdag, de lucht wordt roze, felblauw, rood, oranje, alles tegelijk. Het is lastig uit te leggen hoe ontzettend indrukwekkend het is. In een grote vlakte met helemaal niets, staat daar ineens zo’n ontzettend grote rode rots. Echt heel erg gaaf!
Na nog een nacht buiten te hebben geslapen (dit keer rondom het kampvuur), was het tijd voor Kata Tjuta, die ook wel bekend staan als de Olgas. Daar hebben we de Valley of the Winds wandeling gedaan. In tegenstelling tot Uluru is Kata Tjuta niet een grote rots, maar heel erg veel grote ronde rotsen. En daar kun je dan tussendoor wandelen. Het begint een beetje afgezaagd te worden, maar dit was echt onvoorstelbaar mooi. Ik zou zeggen, kijk de foto’s zelf maar. Ze staan op http://aussieheidi.glogster.com/outback.
Die avond heb ik mijn angst overwonnen en heb ik buiten geslapen, ondanks dat er overal muizen liepen. Gelukkig waren het er niet zo veel als die tweede nacht hoor! De volgende ochtend werd ik beloond met het absolute hoogtepunt van mijn trip: Kings Canyon. Dat is een groot gebied met ravijnen en grote gespleten rotsen, dat ontstaan is door aardverschuivingen. Het resultaat is ongelofelijk. De rotsen leken af en toe wel gemaakt van grote stapels pannenkoeken! Het gave is ook dat je er bovenop kunt lopen. Wel moesten we eerst een berg op die bekend staat als ‘hartaanval heuvel’, zo steil is het. Gelukkig is iedereen zonder problemen boven gekomen. Ik heb gedurende de wandeltocht van 3,5 uur mijn ogen uit gekeken. Elke vijf meter dacht ik opnieuw een foto te moeten maken, omdat het toch wel zo geweldig was wat ik zag. Op sommige plekken zie je alleen rotsen, soms kun je recht de vallei in kijken en in het midden van de Canyon heb je de Garden of Eden. Dit lijkt wel een oase. Het is een meer met prachtige (palm)bomen, omringd door grote rode rotsen. Ik heb veel mooie dingen tijdens mijn reis gezien, maar Kings Canyon staat toch wel erg hoog in mijn lijstje van favoriete plekken!
En toen was het alweer voorbij. Deze trip door de outback was één groot hoogtepunt. De groep mensen met wie ik heb gereisd was erg gezellig en onze tourgids was erg informatief. Hij heeft ons ook nog meegenomen naar een Aboriginal Community, waar we de kans kregen om Aboriginal kunstwerken direct van die mensen te kopen. Ik heb er een schilderij gekocht die straks een mooi plekje op mijn nieuwe kamer krijgt!
En nu is het nog maar een paar weekjes en dan ben ik thuis. De tijd vliegt. Tot snel allemaal!
Liefs van Heidi
Ik hoop dat jullie allemaal een lekkere vakantie hebben (gehad). Ik in ieder geval wel! Net toen ik dacht dat het allemaal niet meer beter kon, gebeurde het toch. De afgelopen week is absoluut een hoogtepunt geweest!
Eigenlijk zou ik maar een paar daagjes in Adelaide doorbrengen. Maar ik had mijn vlucht met Tiger Airways geboekt en zoals jullie misschien wel op het nieuws hebben gehoord, hebben zij een vliegverbod gekregen. Dat betekende dat mijn vlucht geannuleerd was! Zodra ik het nieuws hoorde heb ik een nieuwe vlucht geboekt, dit keer veilig met Jetstar. Dat betekende wel dat ik vijf dagen in Adelaide moest doorbrengen. Gelukkig kon ik in de logeerkamer van Xander slapen, die jongen die ik met kerst in Adelaide had leren kennen. Hij was zelf niet thuis, maar hij heeft hele aardige huisgenoten met wie ik een gezellige tijd heb gehad. Zo hebben we samen de kerstboom opgetuigd voor Kerst in Juli, iets wat hier in Australië op veel plekken wordt gevierd. Het is immers nu pas winter.
Ook ben ik een dagje naar de Barossa Valley geweest. Dat is de wijnregio van Zuid-Australië. Ik was helaas niet helemaal in de stemming voor wijn om kwart voor elf ’s ochtends, omdat het optuigen van de kerstboom een beetje uit de hand was gelopen en ik me daar nog een beetje misselijk door voelde. Maar gedurende de dag voelde ik me steeds beter en ging ik de verschillende wijnen steeds meer waarderen. Vooral de port was echt lekker! We hebben ook een 100 jaar oude port gezien. Een fles ter grootte van een blikje cola kost zo’n 650 euro. Sorry pap, maar helaas geen souvenir uit die wijnmakerij!
Op mijn laatste dag in Adelaide heb ik een gratis fiets gehuurd en ben ik lekker de stad gaan verkennen. Ik ben meteen even langs de Haigh’s chocoladefabriek gefietst voor een rondleiding. Het was maar goed dat ik op de fiets was, want toen kon ik meteen al die gratis (erg erg lekkere) chocola er weer afwerken.
De volgende ochtend was het eindelijk zo ver. Ik had hier al zo lang naar uitgekeken! Ik ging een zeven daagse trip van Adelaide naar Alice Springs maken met het tourbedrijf Groovy Grape. Dat betekent dwars door de outback heen, via Uluru (die beroemde grote rode rots, die veel mensen ook kennen als Ayers Rock). Maar voordat we daar waren gingen we eerst een paar dagen door de Flinders Range touren. Dat is gelijk al flink de outback in. En meteen viel het me op dat de outback totaal niet is wat ik me daar bij had voorgesteld. Dat heeft ook te maken met het feit dat het vorig jaar zo ontzettend veel heeft geregend, waardoor alles heel erg groen is geworden. Ter vergelijking: in Kings Canyon is er in 2009 zo’n 116 mm gevallen, in 2010 zo’n 819 mm. De regen heeft er ook voor gezorgd dat de dieren als een gek zijn gaan paren. Er is zoveel te eten dat veel dieren geen winterslaap nemen dit jaar, maar gewoon een tweede keer paren. En dat heeft er ook voor gezorgd dat er een ware muizenplaag is in de outback. Op onze camping waar we de tweede nacht verbleven, krioelde het er echt van. Ik heb wel honderden muizen gezien! We moesten in swags buiten slapen, op de grond. En dat zag ik dus echt niet zitten. Het idee dat de muizen over je heen zouden lopen, zelfs bij je in de slaapzak konden kruipen, daar kreeg ik het toch wel even benauwd van! Daarom heb ik besloten om die nacht maar even veilig in de bus te slapen.
Ondanks dat de outback erg groen was, was het wel ontzettend indrukwekkend. Het contrast van het groen met het bizar rode zand is erg gaaf. Wat ook bijzonder was, is dat je in de outback vaak honderden kilometers moet rijden voor je weer in een soort van dorpje komt of in ieder geval een benzinestation tegenkomt. Het is een grote uitgestrekte vlakte en er is gewoon echt helemaal niets. Er zijn mensen die dat saai vinden (“er is niks te zien hier!”), maar ik heb er met volle teugen van genoten. Ik kon echt urenlang voor me uit staren in de bus en constant foto’s nemen van het uitzicht, terwijl er toch echt vooral niks was. Wel hebben we veel dieren gezien: emus, kangaroes, adelaren, wilde kamelen, wilde paarden.. Echt gaaf!
Vervolgens zijn we in Coober Pedy gestopt, de opaalhoofdstad van de wereld. We kregen een rondleiding door de opaalmijnen en ook hebben we zelf nog geprobeerd wat opaal te vinden. Ik was supertrots dat ik een stuk had gevonden! Toen ik het liet taxeren bleek het alleen teveel foutlijnen te bevatten om waardevol te zijn, maar het is wel een erg leuk souvenir. Die nacht hebben we net zoals de rest van de inwoners geslapen: onder de grond. In Coober Pedy kan het ’s zomers zo boven de 50 graden zijn, terwijl het ’s winters maar een paar graden is. Daarom wonen de mensen onder de grond. De kamers zijn zonder verwarming of airco altijd iets boven de 20 graden, met maar zo’n twee graden schommeling. Heel bizar!
Daarna was het echt tijd voor Uluru. Wat waren wij trots toen we in de verte Uluru zagen opduiken! Alleen bleek dat we niet goed hadden opgelet. Het was namelijk Mt Connor. Dat is een rots die net zo groot is als Uluru, alleen heef ‘ie een andere vorm en is ‘ie minder rood. Oops! Gelukkig hebben we daarna wel echt Uluru gezien. Die nacht hebben we met onze swags op een uitkijkpunt geslapen, zodat we de meest fantastische sterrenhemel ooit konden zien. Ik heb veel sterrenlichamen kunnen ontdekken en ook de melkweg was duidelijk te zien. Heel bijzonder! Maar wat toch wel het meest spectaculaire was waren de vallende sterren. Ik heb die nacht minstens veertig vallende sterren gezien. Je snapt wel dat ik mijn ogen niet meer dicht wilde doen!
Toen ik toch in slaap was gevallen en ik een paar uurtjes later weer wakker werd, stond me alweer de volgende verrassing te wachten. Vanaf het uitkijkpunt hadden we een geweldig uitzicht op de zonsopgang over Uluru. Zo indrukwekkend! En het was fantastisch dat ik gewoon in mijn slaapzak kon blijven liggen, met een bordje cornflakes in mijn hand. Beter kan je dag niet beginnen!
En de dag bleef maar beter worden. Die middag hebben de wandeling rondom Uluru gewandeld, wat zo’n 10 km is. Van veraf lijkt Uluru een hele grote effen rots, maar van dichtbij blijkt dat er heel erg veel kleinere rotsen naast liggen, er veel inhammen en windtunnels zijn en nog veel meer dat het een oneffen geheel maakt. Maar dat maakte het alleen maar mooier!
’s Avonds hebben we de zonsondergang gekeken, met een glaasje port in onze hand. En als ik nog niet diep onder de indruk was van Uluru dan was ik het nu wel. Tijdens de zonsondergang veranderen de kleuren namelijk in rap tempo. De rots wordt eerst veel roder dan overdag, de lucht wordt roze, felblauw, rood, oranje, alles tegelijk. Het is lastig uit te leggen hoe ontzettend indrukwekkend het is. In een grote vlakte met helemaal niets, staat daar ineens zo’n ontzettend grote rode rots. Echt heel erg gaaf!
Na nog een nacht buiten te hebben geslapen (dit keer rondom het kampvuur), was het tijd voor Kata Tjuta, die ook wel bekend staan als de Olgas. Daar hebben we de Valley of the Winds wandeling gedaan. In tegenstelling tot Uluru is Kata Tjuta niet een grote rots, maar heel erg veel grote ronde rotsen. En daar kun je dan tussendoor wandelen. Het begint een beetje afgezaagd te worden, maar dit was echt onvoorstelbaar mooi. Ik zou zeggen, kijk de foto’s zelf maar. Ze staan op http://aussieheidi.glogster.com/outback.
Die avond heb ik mijn angst overwonnen en heb ik buiten geslapen, ondanks dat er overal muizen liepen. Gelukkig waren het er niet zo veel als die tweede nacht hoor! De volgende ochtend werd ik beloond met het absolute hoogtepunt van mijn trip: Kings Canyon. Dat is een groot gebied met ravijnen en grote gespleten rotsen, dat ontstaan is door aardverschuivingen. Het resultaat is ongelofelijk. De rotsen leken af en toe wel gemaakt van grote stapels pannenkoeken! Het gave is ook dat je er bovenop kunt lopen. Wel moesten we eerst een berg op die bekend staat als ‘hartaanval heuvel’, zo steil is het. Gelukkig is iedereen zonder problemen boven gekomen. Ik heb gedurende de wandeltocht van 3,5 uur mijn ogen uit gekeken. Elke vijf meter dacht ik opnieuw een foto te moeten maken, omdat het toch wel zo geweldig was wat ik zag. Op sommige plekken zie je alleen rotsen, soms kun je recht de vallei in kijken en in het midden van de Canyon heb je de Garden of Eden. Dit lijkt wel een oase. Het is een meer met prachtige (palm)bomen, omringd door grote rode rotsen. Ik heb veel mooie dingen tijdens mijn reis gezien, maar Kings Canyon staat toch wel erg hoog in mijn lijstje van favoriete plekken!
En toen was het alweer voorbij. Deze trip door de outback was één groot hoogtepunt. De groep mensen met wie ik heb gereisd was erg gezellig en onze tourgids was erg informatief. Hij heeft ons ook nog meegenomen naar een Aboriginal Community, waar we de kans kregen om Aboriginal kunstwerken direct van die mensen te kopen. Ik heb er een schilderij gekocht die straks een mooi plekje op mijn nieuwe kamer krijgt!
En nu is het nog maar een paar weekjes en dan ben ik thuis. De tijd vliegt. Tot snel allemaal!
Liefs van Heidi
-
01 Augustus 2011 - 14:46
Kris:
What can I say: told you so! :D Gaaf he!! En nu kan het aftellen beginnen, zonnetje schijnt hier gelukkig weer dus Nederland is er klaar voor, tot snel! xx -
01 Augustus 2011 - 15:57
Valerie:
Super vet he de outback!! Toen ik er was in de zomer na de cycloon regende het idd pijpestelen in Alice Springs :S Raar dat alles nu groen is! Tot over 3,5 week :D Weer lekker terug op de knikkerbaan ;-) -
01 Augustus 2011 - 19:37
Menno:
Het wordt onderhand een beetje saai om het te blijven zeggen maar wat een trip! :-) Toch wel lichtelijk jaloers! Ach en die muizen, die was je toch ook al wel gewend in je bunker in Nimwegen! haha... Veel plezier nog de laatste weken!
X Menno -
02 Augustus 2011 - 15:26
Josje:
Schat, wat geweldig weer! Zucht, zit lekker weg te dromen achter mn computertje ;)!
En over een paar weekjes zie ik je weer, woehoe :D!
Geniet er nog eventjes van meis!
xxx -
02 Augustus 2011 - 19:01
Marjolein:
Klinkt goed! Angsten overwinnen... altijd goed. En die rode rotsen - vond dat in de VS ook heel mooi :P Geniet nog even! -
02 Augustus 2011 - 19:04
Marjolein:
De foto van de lucht met die oranje wolken is trouwens GEWELDIG!!! -
03 Augustus 2011 - 06:10
Natasja:
hahaha een kerstboom optuigen in juli, that must have been awesome! Goed om te lezen dat het Hollandse bloed nog steeds volop door je aderen stroomt en dat je niet alleen een GRATIS fiets huurde maar ook GRATIS chocolade probeerde :P, het meeste genoot van de GRATIS sterrenhemel en zelfs nog geld probeerde te verdienen met je Opaal ;) - that's the spirit Heid! 'Er is zoveel te eten dat veel dieren geen winterslaap nemen dit jaar, maar gewoon een tweede keer paren' HAHAHAHA. Oh geweldig! Meisje wat een heerlijk avontuur weer en ik verheug me op een uitgebreide powerpoint met alle foto's!
xx -
03 Augustus 2011 - 06:12
Natasja:
Hi-la-rische foto van dat hobbelpaard, so you! x -
03 Augustus 2011 - 08:22
Nicole:
Supergaaf Heidi, wat vertel je dat toch goed allemaal:P En ben echt jaloers dat je bij Uluru buiten hebt geslapen, toen wij er waren was het volle maan dus heb niet echt veel sterren gezien:( Ondanks de muizen inderdaad, vond het ook wel eng om s'avonds rond te lopen, het krioelde er echt van. Geniet van je laatste dagen, en tot snel!
xx -
03 Augustus 2011 - 09:41
Mariëlle & Patrick:
Heej meis,
Wat een heerlijk verhaal weer! Super dat je aan het eind van je reis nog zo'n geweldige tijd hebt. Enjoy!!
Liefs, Mariëlle & Patrick -
03 Augustus 2011 - 10:13
Suus:
diep respect voor je nacht onder de muizen!! En de kerstboom optuigen in Juli, das weer eens wat anders! Ik kwam Marlous en Marjolein tegen met zomerfeesten, als je terug bent houden we een reunie! xxx -
03 Augustus 2011 - 10:16
Toos:
Wat een schitterende foto`s, de kleuren komen overeen met je verhaal anders zou ik gedacht hebben dat er iets mis was gegaan. Die muizen: de zoveelste overwinning Heidi, knap hoor ik zou er niet aan moeten denken brrr, ik had echt geen oog dicht gedaan.
Hier is het inderdaad vakantietijd, we hebben gelukkig de herfstmaand juli overleefd. Bij je ouders is veel werk verzet, zij zijn klaar voor jouw komst - heb je al foto`s gezien van jouw buitenverblijf de komende tijd?? Menigeen zal jaloers op je zijn!! -
03 Augustus 2011 - 17:01
Bertha.opa:
hoi heidi
wat een verhaal heb je weer
van alles weer gezien ,en beleefd
nou met die muizen vind ik maar niks
prachtige foto,s erg leuk nu maar tot gauw
nog drie weekjes ben je fijn weer thuis
groetjes van ons dikke knuffel xxx -
04 Augustus 2011 - 23:18
Pa:
Knap dat jij een gratis fiets kunt huren. Verder hoop ik dat alleen de natuur plaatselijk in de war is, en dat alleen de plaatselijke dieren als gekken gaan paren , en dat dit niet geld voor de touristen. De foto's zijn trouwens heel erg mooi. Ik ben best wel jalours, want je weet dat ik ook Uluru graag nog eens zou willen zien. Verder tot snel en een dikke knuffel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
