Drie doldwaze dagen
Door: Heidi
Blijf op de hoogte en volg Heidi
25 Januari 2011 | Nieuw Zeeland, Queenstown
Een beetje later dan gepland, maar ik had beloofd jullie over mijn drie doldwaze dagen t evertellen. Laat ik bij het begin beginnen!
Na Raglan zijn we naar de Waitomo Caves geweest. Dat is een enorm grottenstelsel met veel water en glowworms. Glowworms zijn een soort van maden die aan het plafond hangen en licht geven als ze hun eten verteren. Omdat er duizenden glowworms aan het plafond hangen, lijkt het net alsof je naar de sterrenhemel kijkt. Zo mooi! In een van de grotten ben ik wezen TumuTumu Tooben. Wat was dat geweldig zeg. In een lekker strakke outfit dat bestond uit een wetsuit, regenlaarzen en een helm met een hoofdlampje, gingen we door de meest smalle ingang naar beneden. Ik snap nog steeds niet hoe ik daar mijn kont doorheen heb gekregen haha! In de grot moesten we over de rotsen klimmen en klauteren, door het ijskoude water baden en zwemmen en zelfs door de meest kleine spleten kruipen. Of nou ja kruipen, het was meer persen en je door een veel te kleine opening wringen. Bij plaatsen met veel glowworms moesten we in een opblaasband liggen en ons lampje uit doen, zodat wevan de glowworms konden genieten terwijl we over de de stroom dreven. Dat was echt indrukwekkend. Oftewel: het caven was een succes!
's Avonds gingen we naar een Maori stam waar we traditioneel werden verwelkomt met een Haka. De Maori's zijn de traditionele bevolkingsgroep van Nieuw-Zeeland. Een Haka is heel indrukwekkend en als je niet beter zou weten dan zou je denken dat ze je levend willen opeten. Ze trekken de meest enge gezichten en maken een hoop enge geluiden. Daarna was het tijd voor de begroeting waarbij je elkaar een hand geeft, je met je neus de neus van een ander aanraakt en waarbij je zegt: ki ora, wat welkom betekent. Dat zorgde natuurlijk voor hilariteit, wat niet iedereen bleek even zachtzinnig en sommige mensen knalden gewoon keihard tegen je neus aan. Later hebben ze de mannen de Haka geleerd en de vrouwen de Poi. Dat is een dans met een bal dat aan een touwtje hangt. Een beetje saai vergeleken met de Haka, maar toch is het heel bijzonder om een traditionele dans te leren. We sliepen met z'n allen in een grote zaal op matrasjes op de grond, het was net alsof we een grote pyjamaparty hielden! Al met al was het een indrukwekkende ervaring.
De volgende ochtend gingen we raften. De rivier heeft de hoogste waterval voor commercieel raften: 7 meter. Probeer je dat eens voor je stellen, 7 meter recht naar beneden van een waterval af. 1 op de 5 boten gaat daar dan ook om en daarom kregen we uitgebreide instructies over wat je moet doen als je uit de boot valt en naar de bodem van de waterval wordt gezogen. Nou toen werd ik wel bang zeg! Maar het bleek echt fantastisch. Omdat het water wel 22 graden was hoefden we geen wetsuit aan. Toen we van de waterval afgingen, kon je niks meer zien, we waren volledig onder water. Maar gelukkig gingen we niet om! Bij de kleine watervallen liet onze gids ons steeds terugpeddelen tegen de stroom in, zodat we ineens werden weggeslagen met een enorme splash water. Dat was echt superleuk. Het was jammer dat we weer uit de boot moesten aan het einde van de rivier, want het raften was echt supergaaf.
Maar de dag was nog niet voorbij. Want die middag ben ik wezen skydiven in Taupo!! Wat een ervaring is dat zeg. Het is wel iets dat moeilijk te omschrijven is en eigenlijk moet je het gewoon zien (of nog beter: het zelf doen!). Mijn ouders hebben thuis mijn dvd, dus als je een keer tijd hebt: ik zou zeker kijken! We gingen met een geweldig mooi roze viegtuig de lucht in. Op de een of andere manier voelde ik me helemaal niet zenuwachtig. Het duurt wel 20 minuten om in op de juiste hoogte te komen (ik sprong vanaf 15.000 ft, wat neerkomt op 4.572 meter), waardoor je een prachtige vlucht hebt over het grote meer, de vulkanen, de bossen.. Echt een ervaring op zich. Opeens ging de deur van het vliegtuig open en begonnen de eerste mensen te springen. En zelfs toen was ik nog niet zenuwachtig. Voor ik het wist zat ik zelf op het randje. Dat is echt een rare gewaarwording. Je hangt zelf al uit het vliegtuig, maar je instructeur zit op het randje. Dat was de enige seconde dat ik even moest slikken. Maar toen we eenmaal sprongen was het echt het gaafste gevoel ter wereld. Je hebt een freefall van ongeveer 60 seconden, maar bij je eerste sprong hebben je hersenen zo'n 20 seconden nodig om te beseffen wat je eigenlijk aan het doen bent. Bij mij duurde het nog iets langer denk ik haha, want mijn instructeur moest wel drie keer op mn schouders tikken voordat ik besefte dat ik mijn armen los mocht laten. Wat een kick is dat zeg, zo'n freefall!! Op het moment dat de parachute open gaat is het alleen nog maar genieten. Wat een prachtige omgeving. En mijn instructeur liet mij ook zelf sturen, dat was wel kicken. Na een perfecte landing - we stonden nog overeind - was het alweer voorbij. Het waren niet alleen de duurste paar minuten van m'n leven, maar ook de allergaafste! Hopelijk kan ik in Australie wat geld bij elkaar sprokkelen om het nog een keer te doen. Want een ding is zeker: skydiven is verslavend!
Maar de drie doldwaze dagen waren nog niet voorbij. De volgende dag heb ik de Tongariro Crossing gedaan. Dat is een track tussen drie vulkanen door en over de top van een van die vulkanen. Het was een wandeling van 8 uur en het was op z'n tijd echt zwaar (veel klimmen), maar het was het zo meer dan waard. Het is een van de meest geweldige dingen die ik ooit heb gezien. De grootsheid van de vulkanen, de wijdsheid van de omgeving, het gevoel dat er verder niemand is behalve jouw groep, wat echt zo rustgevend is, het maakt dat je je erg nietig voelt. Het is ongelofelijk dat de natuur in staat is om zulke dingen te creeren en daar kun je alleen maar heel erg stil van worden en enorm van genieten. Een van de drie vulkanen was trouwens Mt Doom uit Lord of the Rings! Aan het einde van de tocht werden we opgewacht met een koud biertje en in het hostel was een jacuzzi, dus dat was het perfecte einde van een geweldige dag.
En dat was ook meteen het einde van mijn drie doldwaze dagen. Inmiddels ben ik in Queenstown bezig aan een nieuwe rij van doldwaze dagen (bungyjumpen), maar daar kom ik later nog een keer op terug. Ik ga over twee uur van 134 hoog springen, en ik doe het nu al zowat in mijn broek. Duim voor me! ;-)
De foto's van mijn doldwaze dagen staan op http://aussieheidi.glogster.com/doldwazedagen.
Tot snel!
Liefs van Heidi
Na Raglan zijn we naar de Waitomo Caves geweest. Dat is een enorm grottenstelsel met veel water en glowworms. Glowworms zijn een soort van maden die aan het plafond hangen en licht geven als ze hun eten verteren. Omdat er duizenden glowworms aan het plafond hangen, lijkt het net alsof je naar de sterrenhemel kijkt. Zo mooi! In een van de grotten ben ik wezen TumuTumu Tooben. Wat was dat geweldig zeg. In een lekker strakke outfit dat bestond uit een wetsuit, regenlaarzen en een helm met een hoofdlampje, gingen we door de meest smalle ingang naar beneden. Ik snap nog steeds niet hoe ik daar mijn kont doorheen heb gekregen haha! In de grot moesten we over de rotsen klimmen en klauteren, door het ijskoude water baden en zwemmen en zelfs door de meest kleine spleten kruipen. Of nou ja kruipen, het was meer persen en je door een veel te kleine opening wringen. Bij plaatsen met veel glowworms moesten we in een opblaasband liggen en ons lampje uit doen, zodat wevan de glowworms konden genieten terwijl we over de de stroom dreven. Dat was echt indrukwekkend. Oftewel: het caven was een succes!
's Avonds gingen we naar een Maori stam waar we traditioneel werden verwelkomt met een Haka. De Maori's zijn de traditionele bevolkingsgroep van Nieuw-Zeeland. Een Haka is heel indrukwekkend en als je niet beter zou weten dan zou je denken dat ze je levend willen opeten. Ze trekken de meest enge gezichten en maken een hoop enge geluiden. Daarna was het tijd voor de begroeting waarbij je elkaar een hand geeft, je met je neus de neus van een ander aanraakt en waarbij je zegt: ki ora, wat welkom betekent. Dat zorgde natuurlijk voor hilariteit, wat niet iedereen bleek even zachtzinnig en sommige mensen knalden gewoon keihard tegen je neus aan. Later hebben ze de mannen de Haka geleerd en de vrouwen de Poi. Dat is een dans met een bal dat aan een touwtje hangt. Een beetje saai vergeleken met de Haka, maar toch is het heel bijzonder om een traditionele dans te leren. We sliepen met z'n allen in een grote zaal op matrasjes op de grond, het was net alsof we een grote pyjamaparty hielden! Al met al was het een indrukwekkende ervaring.
De volgende ochtend gingen we raften. De rivier heeft de hoogste waterval voor commercieel raften: 7 meter. Probeer je dat eens voor je stellen, 7 meter recht naar beneden van een waterval af. 1 op de 5 boten gaat daar dan ook om en daarom kregen we uitgebreide instructies over wat je moet doen als je uit de boot valt en naar de bodem van de waterval wordt gezogen. Nou toen werd ik wel bang zeg! Maar het bleek echt fantastisch. Omdat het water wel 22 graden was hoefden we geen wetsuit aan. Toen we van de waterval afgingen, kon je niks meer zien, we waren volledig onder water. Maar gelukkig gingen we niet om! Bij de kleine watervallen liet onze gids ons steeds terugpeddelen tegen de stroom in, zodat we ineens werden weggeslagen met een enorme splash water. Dat was echt superleuk. Het was jammer dat we weer uit de boot moesten aan het einde van de rivier, want het raften was echt supergaaf.
Maar de dag was nog niet voorbij. Want die middag ben ik wezen skydiven in Taupo!! Wat een ervaring is dat zeg. Het is wel iets dat moeilijk te omschrijven is en eigenlijk moet je het gewoon zien (of nog beter: het zelf doen!). Mijn ouders hebben thuis mijn dvd, dus als je een keer tijd hebt: ik zou zeker kijken! We gingen met een geweldig mooi roze viegtuig de lucht in. Op de een of andere manier voelde ik me helemaal niet zenuwachtig. Het duurt wel 20 minuten om in op de juiste hoogte te komen (ik sprong vanaf 15.000 ft, wat neerkomt op 4.572 meter), waardoor je een prachtige vlucht hebt over het grote meer, de vulkanen, de bossen.. Echt een ervaring op zich. Opeens ging de deur van het vliegtuig open en begonnen de eerste mensen te springen. En zelfs toen was ik nog niet zenuwachtig. Voor ik het wist zat ik zelf op het randje. Dat is echt een rare gewaarwording. Je hangt zelf al uit het vliegtuig, maar je instructeur zit op het randje. Dat was de enige seconde dat ik even moest slikken. Maar toen we eenmaal sprongen was het echt het gaafste gevoel ter wereld. Je hebt een freefall van ongeveer 60 seconden, maar bij je eerste sprong hebben je hersenen zo'n 20 seconden nodig om te beseffen wat je eigenlijk aan het doen bent. Bij mij duurde het nog iets langer denk ik haha, want mijn instructeur moest wel drie keer op mn schouders tikken voordat ik besefte dat ik mijn armen los mocht laten. Wat een kick is dat zeg, zo'n freefall!! Op het moment dat de parachute open gaat is het alleen nog maar genieten. Wat een prachtige omgeving. En mijn instructeur liet mij ook zelf sturen, dat was wel kicken. Na een perfecte landing - we stonden nog overeind - was het alweer voorbij. Het waren niet alleen de duurste paar minuten van m'n leven, maar ook de allergaafste! Hopelijk kan ik in Australie wat geld bij elkaar sprokkelen om het nog een keer te doen. Want een ding is zeker: skydiven is verslavend!
Maar de drie doldwaze dagen waren nog niet voorbij. De volgende dag heb ik de Tongariro Crossing gedaan. Dat is een track tussen drie vulkanen door en over de top van een van die vulkanen. Het was een wandeling van 8 uur en het was op z'n tijd echt zwaar (veel klimmen), maar het was het zo meer dan waard. Het is een van de meest geweldige dingen die ik ooit heb gezien. De grootsheid van de vulkanen, de wijdsheid van de omgeving, het gevoel dat er verder niemand is behalve jouw groep, wat echt zo rustgevend is, het maakt dat je je erg nietig voelt. Het is ongelofelijk dat de natuur in staat is om zulke dingen te creeren en daar kun je alleen maar heel erg stil van worden en enorm van genieten. Een van de drie vulkanen was trouwens Mt Doom uit Lord of the Rings! Aan het einde van de tocht werden we opgewacht met een koud biertje en in het hostel was een jacuzzi, dus dat was het perfecte einde van een geweldige dag.
En dat was ook meteen het einde van mijn drie doldwaze dagen. Inmiddels ben ik in Queenstown bezig aan een nieuwe rij van doldwaze dagen (bungyjumpen), maar daar kom ik later nog een keer op terug. Ik ga over twee uur van 134 hoog springen, en ik doe het nu al zowat in mijn broek. Duim voor me! ;-)
De foto's van mijn doldwaze dagen staan op http://aussieheidi.glogster.com/doldwazedagen.
Tot snel!
Liefs van Heidi
-
25 Januari 2011 - 08:02
Jetje!:
hoi heidi !!
wauw !!! wat een super verslag zeg!
wat zit jij daar te genieten zeg ...veel suc 6 met het 134 hoog springen wij zullen voor je duimen !
geniet ervan we kijken al uit naar het volgende verslag !
groeten henk-jan en Adriette en een dikke zoen van de kids ! -
25 Januari 2011 - 08:07
Menno:
een normaal mens doet dit gedurende z'n leven en jij ff in een paar dagen:-) en het gaat maar door! haha. Echt tof!
x -
25 Januari 2011 - 08:34
Veerle:
Ha Heidi!
Wat een gave dingen allemaal! Echt heel stoer.
Heb ook ooit zo'n grottentocht gedaan in Belgie met allemaal van die brievenbusspleten, was daarna niet claustrofobisch meer!
Hadden die Maori ook van die gezichtstatoeages? Daar heb ik toen onderzoek naar gedaan op de middelbare school.
Ben benieuw naar je bungeejumpverhaal!!
Veel plezier,
x Veerle -
25 Januari 2011 - 10:28
Marius En Janneke:
hoi heidi.
wat heb jij weer een leuke ervaringen opgedaan.
en wat spannend dat je gaat bungyjumpen.
oh ik bedenk net dat je dat vandaag ging doen .
nou dan hoop ik dat het ook gaaf was,maar dat horen wij dan wel in je volgende verslag.
nou meisje veel plezier en tot het volgende verslag.
liefs janneke en de rest -
25 Januari 2011 - 10:28
Bertha En Opa:
hoi heidi
wat leuk al die avonturen wij vonden.
het erg leuk om het te zien
ook de dvd was erg leuk geniet er.
maarl lekker dat doe je wel
groetjes van ons xx -
25 Januari 2011 - 13:25
Marco:
Het klinkt net alsof de doldwaze dagen van de Bijenkorf zijn begonnen! Haha nou zo te horen ben jij constant met doldwaze dagen bezig. Wat een vette reis maak je! Hier zit een heel jaloers jongetje :-)
Veel plezier nog! -
25 Januari 2011 - 19:06
Gerrit:
Hoi Heidi,
De volgende keer springen we samen (duo sprong) we weten beiden hoe het moet, ik weet alleen niet hoe en waar we zullen landen.
Dat raften lijkt me echt te gek net als het springen van die hoogte, veel plezier en geen gekke dingen doen. (denk dat ik ook maar weer ga studeren om dit mee te kunnen maken). groet Gerrit, Willy & Laura -
26 Januari 2011 - 06:17
Kris:
Wow, echt heel gaaf! En skydiven is inderdaad verslavend :), heb je nu net zo'n mooi filmpje als ik, wil m wel zien hoor! Benieuwd hoe de jump is gegaan...!
Volgende bericht van mij komt uit Thailand woehoe!!
xx -
26 Januari 2011 - 10:11
Hanneke:
He Heidi
Wat genieten weer om vanuit ede zo'n gaaf reisverhaal van jou te lezen. Super klinkt het allemaal. Mmmm Jaap en ik blijven dit jaar in nederland maar dat voelt opeens wel heel saai :-)
liefs Hanneke -
26 Januari 2011 - 18:31
Tina:
Hoi Heidi !!
Wat een leuk verslag weer, super voor jou wat je allemaal zie en onderneemt.
Heb de dvd bij je moeder gezien echt gaaf, en wat een lef.
Ga weer verder genieten van je mooie reis.
Groetjes Tina -
26 Januari 2011 - 23:05
Bianca:
Hee meis!
Het klinkt super wat je allemaal doet daar! Dat raften klinkt echt heel gaaf, skydiven ook, vraag me af of ik het zou durven! Veel plezier nog en geniet ervan! Voor je het weet zit je in de studiebanken ;-)
Liefs Bianca -
27 Januari 2011 - 13:35
Ria:
Hoi Heidi,
ik weet het nu zeker. Jij bent gek! Wie gaat er nou in een grot met wormen door smalle spleten kruipen. Wordt al misselijk als ik het lees!!!! De meeste Van Ginkels gaan niet onder de grond maar jij dus wel. Brrrrrr Als jij maar geniet en dat doe je wel. De rest van je avonturen had ik graag met je meegedaan maar ik mag een beetje met jou meegenieten. Ik ben heel blij voor je dat je dit allemaal kan doen. Geniet maar lekker meis! En houdt ons vooral wel op de hoogte want je schrijft zo leuk. Dikke knuffel van je tante Ria -
27 Januari 2011 - 18:32
Bertus En Aline :
Hallo Heidi, supper gaaf wat jij daar allemaal uitvreet, wij willen ook weer 20+ zijn dan waren we zeker met je meegegaan. Wat is het volgende wat je gaat doen haaien voeren zonder kooi? Geniet er maar lekker van, doen wij het van je verhalen.
Groetjes Bertus, Aline en de boys -
29 Januari 2011 - 15:02
Toos:
Heidi,
Bij het verhaal van de grot zat ik echt te griezelen, dat zou ik dus echt nooit durven. Vervolgens heb ik alleen maar genoten van alles wat je meemaakt, wat geweldig! Dit vergeet je je hele leven niet meer. Ben benieuwd naar je bunyjump-avontuur! -
01 Februari 2011 - 14:56
Marijke Van Ravenhor:
Er zitten dingen bij waarvan ik zeker weet dat ik mijn broek vol zou hebben en mijn blaas en darmen leeg!
Pfff.... wát een ongelooflijke superreis maak jij en je haalt er absoluut alles uit wat er maar uit te halen valt. Geweldig joh! Ga vooral door met genieten en op grote, héle grote afstand geniet ik toch lekker met je mee! Veel plezier hé en groetjes van Marijke -
23 Februari 2011 - 19:10
Marlous:
Ha Heidi,
Eindelijk heb ik mezelf ook de rust gegund om je verhalen te lezen hoor. Gezien de reacties loop ik 28 dagen achter. Whoopsie! Gelukkig volg ik je wel op fb :-)
Laat ik het eens op 'werk' gooien ofzo. Deze week deadline en daarna komt alles weer goed.
Maar wat een leuk verhaal. Het Noordereiland is echt vet hè! Stiekem ben ik een beetje jaloers, want je hebt echt nog meer gedaan dan ik toen... Maar door je verhaaltjes kan ik het wat herbeleven.
De Tongariro-crossing zal me ook altijd bijblijven. Wat een helse Devil's Staircase en die afdeling na die mooie blauwe meertjes vond ik ook doodeng. Maar wat een uitzichten en wat een landschap!
Ik ga binnenkort eindelijk een canvas laten maken van een van m'n foto's van die wandeling :-)
Op naar het volgende verhaaltje!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
